بررسی میزان فقر مطلق با محوریت کودکان در بین خانوارهای شهر تهران

مقدمه: هدف اصلی این تحقیق بررسی عوامل مؤثر بر کیفیت زندگی کودکان در بین خانوارهای شهر تهران و بررسی ارتباط میان ویژگی های خانوار و فقر کودکان در سال ۱۳۸۷ است. به منظور اندازه گیری فقر کودکان از شاخص های سرشمار و شدت و شکاف فقر در مناطق ۲۲گانۀ تهران استفاده شده است. روش: در این تحقیق از روش پولی و روش غیر پولی استفاده شده است همچنین بابکار گیری نرم افزار stata میزان متوسط محرومیت در هر منطقه و توزیع آن نیز در این مناطق مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: یافته های این تحقیق نشان می دهد که، میزان محرومیت و میزان فقر مطلق کودکان در بین خانوارهای زن سرپرست بیش تر از مرد سرپرست است. همچنین میزان فقر محرومیت شدید و میزان فقر مطلق کودکان در بین خانوارهایی بیش تر است که سرپرست آن ها سواد کم تری داشته و خشونت و اعتیاد نیز در آن ها وجود دارد. نتایج: با محاسبۀ شاخص های فقر در مناطق ۲۲گانۀ تهران، این نتیجه حاصل گردیده است که بین توزیع میزان فقر محرومیت شدید و میزان فقر مطلق کودکان در مناطق ۲۲گانه تفاوت معنی داری وجود دارد. براساس این تحقیق، شمال تهران شامل مناطق ۳ و ۵ و ۱، کم ترین میزان سرشمار و شکاف و شدت فقر را در هزینۀ تحصیلی و تفریحی و سرگرمی، سلامت خانوار و همین طور کالری مصرفی روزانۀ خانوار دارند. مناطق جنوبی نیز شامل مناطق ۱۳ و ۱۵ و ۱۸ تهران، بیش ترین میزان فقر کودکان را دارند. طبقه بندی: i3 ، i31 ، i32 ، j13 .